عفونت گوش یکی از شایع ترین دلایلی است که والدین فرزندان خود را نزد پزشک می برند. عفونت اغلب ناشی از التهاب شیپورهای استاش است که گوش میانی را به پشت گلو متصل می کند و به عنوان دریچه های یکسان کننده فشار عمل می کند. اگر این لوله ها متورم یا مسدود شوند، مایع در پشت پرده گوش جمع می شود و باکتری ها مکان بسیار خوبی برای رشد خواهند داشت. خوشبختانه، اکثر عفونت های گوش را می توان به راحتی با آنتی بیوتیک ها درمان کرد، اما در موارد شدید ممکن است نیاز به قرار دادن لوله تمپانوستومی (که معمولا به عنوان لوله گوش شناخته می شود) باشد.

این لوله تمپانوستومی لوله کوچکی است که به جریان یافتن هوا به داخل و خارج گوش میانی کمک می کند و فشار را یکنواخت نگه می دارد و اجازه می دهد گوش تخلیه شود. این لوله معمولاً از یک ماده پلاستیکی نرم ساخته می شود و با استفاده از ابزار خاصی به نام لاپاراسکوپ در پرده گوش قرار می گیرد. سپس لوله با مقدار کمی چسب جراحی بسته می شود تا از نشت مایع به داخل کانال گوش و ایجاد عفونت بیشتر جلوگیری شود.

کودکان به دلیل شکل و اندازه لوله های گوش و همچنین سیستم ایمنی هنوز در حال رشد، بیشتر از بزرگسالان مستعد ابتلا به عفونت گوش هستند. آنها همچنین می توانند به وضعیتی به نام اوتیت میانی مزمن همراه با افیوژن یا تجمع مایع مداوم در گوش میانی مبتلا شوند که می تواند بر شنوایی تأثیر بگذارد و منجر به سوراخ شدن پرده گوش شود. این معمولاً نتیجه عفونت های مکرر گوش است که به درمان آنتی بیوتیکی پاسخ نداده اند.

در حالی که عفونت معمولی گوش معمولاً خود به خود یا با کمک آنتی بیوتیک ها از بین می رود، عفونت های مکرر گوش و تجمع مایعات می تواند مشکلاتی مانند کاهش شنوایی و تاخیر در رشد گفتار در کودکان ایجاد کند. در این موارد، جراح گوش و حلق و بینی می تواند روشی را برای قرار دادن تمپانوستومی یا لوله گوش توصیه کند.

لوله تمپانوستومی بسته به نیاز هر بیمار می تواند کوتاه مدت یا بلند مدت باشد. برخی از لوله‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که حدود 6 ماه در آن باقی می‌مانند و سپس خود به خود می‌افتند. قرار است سایرین برای مدت زمان طولانی تری، حداکثر تا 18 ماه، حضور داشته باشند.

لوله‌های کوتاه‌مدت معمولاً برای کودکان مبتلا به عفونت‌های مکرر گوش استفاده می‌شوند و معمولاً پس از حدود شش هفته در یک ویزیت مطب بعدی برداشته می‌شوند. در طول این ویزیت، پزشک با نگاه کردن به گوش فرزندتان بررسی می کند که آیا لوله ها کار خود را انجام می دهند یا خیر.

پس از جراحی، کودک شما ممکن است تا چند ساعت پس از انتقال به خانه کمی گیج یا گیج باشد. برای کاهش درد و ناراحتی باید به آنها استامینوفن یا ایبوپروفن بدهید. همچنین باید مطمئن شوید که فرزندتان به مدت یک هفته یا بیشتر آنتی بیوتیک مصرف می کند تا عفونت برطرف شود.