در 31 مارس 2022، هپاتیت حاد شدید در کودکان با علت ناشناخته (هپاتیت حاد شدید با علت ناشناخته در کودکان، ASHep-UA) برای اولین بار در اسکاتلند گزارش شد. از آن زمان، چنین مواردی در بسیاری از کشورها یا مناطق در سراسر جهان ظاهر شد و نسبت موارد شدید نسبتاً بالا بود که توجه گسترده‌ای را به خود جلب کرد. از 12 آوریل 2022، مرکز اروپایی کنترل و پیشگیری از بیماری و وب سایت رسمی سازمان بهداشت جهانی (WHO) چندین بار اطلاعاتی را در مورد این بیماری منتشر کرده اند. در 23 آوریل 2022، WHO توصیه تشخیصی را صادر کرد، اما به دلیل علت ناشناخته، هیچ توصیه ای برای طرح درمانی وجود نداشت. هیچ مورد مرتبطی در چین گزارش نشده است. به منظور تقویت موثر شناسایی زودهنگام و تشخیص استاندارد و درمان بیماری، و برای بهبود اثر درمانی، کمیته سیPC دستورالعمل تشخیص و درمان هپاتیت حاد شدید در کودکان با علت ناشناخته (کارآزمایی) را تشکیل داده است. گزارش ها و ادبیات مرتبط و همراه با تشخیص و درمان هپاتیت .

C تظاهرات خطی شروع حاد، بیشتر به صورت خستگی و کم اشتهایی، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکم، و سایر علائم دستگاه گوارش، به دنبال ظاهر شدن ادرار به رنگ زرد قرمز، پوست و رنگ زرد صلبیه ظاهر می شود، برخی از کودکان ممکن است مدفوع سفید داشته باشند. رنگ، بزرگ شدن کبد، تب و علائم تنفسی، برخی ممکن است بزرگ شدن طحال داشته باشند. برخی از موارد می توانند در مدت کوتاهی به نارسایی حاد کبدی با تشدید تدریجی زردی، آنسفالوپاتی کبدی و سایر تظاهرات پیشرفت کنند.

تی اقدامات درمانی اقدامات درمانی جامع مبتنی بر درمان علامتی و حمایتی باید انجام شود، به گونه ای که تغییرات در وضعیت باید از نزدیک مشاهده شود، وضعیت روانی ارزیابی شود و شاخص های آزمایشگاهی برای جلوگیری از عوارض تحت نظر قرار گیرند. بیماران مبتلا به نارسایی کبد باید به بیمارستان ها ارجاع داده شوند.

ل درمان مرحله هپاتیت

1. درمان عمومی و مراقبت های پرستاری: (1) استراحت: کاهش مصرف فیزیکی و اجتناب از ورزش شدید. یرقان، استفراغ، خستگی و تحمل. (2) حمایت تغذیه ای: از دریافت کالری اطمینان حاصل کنید، به کودکان یک رژیم غذایی پر کربوهیدرات، کم چربی و پروتئین با کیفیت بالا بدهید و ویتامین های زیادی را تکمیل کنید. کسانی که به اندازه کافی غذا نمی خورند باید مکمل های داخل وریدی مصرف کنند. (3) تغییرات در وضعیت را کنترل کنید، هیپوآلبومینمی، هیپوگلیسمی، اختلال تعادل آب-الکترولیت و اسید-باز را به طور فعال اصلاح کنید و نسبت به عوارضی مانند نارسایی کبد هوشیار باشید.

2. درمان علامتی: داروهای محافظت از کبد را به صورت مناسب انتخاب کنید و در بیماران مبتلا به کلستاز از اسید اورسودوکسی کولیک استفاده کنید. به عدم انسداد مدفوع توجه کنید و بیماران یبوست می توانند از لاکتولوز برای کاهش جذب سم استفاده کنند.

ل درمان نارسایی کبد.

آنها را می توان به بخش مراقبت های ویژه منتقل کرد و تحت مراقبت های دقیق تحت درمان حمایتی زندگی قرار داد. همکاری نزدیک با تیم چند رشته ای به بهبود بقای بیمار کمک می کند. 1. مایع درمانی: مقدار کل انفوزیون داخل وریدی باید محدود شود، از استفاده از مایع حاوی اسید لاکتیک خودداری شود، سرعت تزریق گلوکز با توجه به سطح گلوکز خون تنظیم شود، تعادل الکترولیت حفظ شود و به اصلاح هیپوآلبومینمی توجه شود. اگر ناپایداری گردش خون رخ دهد، باید احیای مایع انجام شود.

2. انسفالوپاتی کبدی و فشار خون داخل جمجمه: محیط را ساکت نگه دارید. کاهش تحریکات غیر ضروری؛ استفاده دقیق از داروهای آرام بخش؛ تشخیص و درمان به موقع عواملی که ممکن است شرایط را تشدید کنند، از جمله عفونت، شوک، خونریزی گوارشی، آسیب حاد کلیه، و اختلال هیدروالکترولیت. برای بیماران مبتلا به ادم مغزی و فشار خون داخل جمجمه، مانیتول، سالین هیپرتونیک و دیورتیک ها.

3. هیپرآمونمی: هنگامی که آمونیاک خون به طور قابل توجهی افزایش می یابد یا با آنسفالوپاتی کبدی همراه است، مصرف پروتئین باید به 1 گرم بر کیلوگرم در روز کاهش یابد. برای تقویت اجابت مزاج و کاهش جذب آمونیاک روده باید تنقیه خوراکی یا شدید داده شود. انفوزیون داخل وریدی آرژنین، آسپارتات-اورنیتین برای ترویج دفع آمونیاک؛ و آمینو اسیدهای شاخه دار باید در صورت لزوم استفاده شوند. اگر هنوز بی اثر است یا آمونیاک خون به طور جدی افزایش یافته است، درمان تصفیه خون باید در نظر گرفته شود.

4. اختلال انعقادی: مکمل ویتامین K1 داخل وریدی. پلاسمای منجمد تازه و/یا پلاکت ها و کاهش فیبرینوژن (<1g/L)؛ بدون خونریزی فعال یا عمل تهاجمی، دادن فرآورده های خونی برای اصلاح ناهنجاری های انعقادی توصیه نمی شود تا از واکنش های نامطلوب مرتبط با انتقال خون مانند اضافه بار مایعات جلوگیری شود.

5. نارسایی تنفسی: هنگامی که اکسیژن اتفاق می افتد، به کاتتر بینی اکسیژن بدهید، هنوز تسکین یا تشدید نشده است، و در صورت لزوم تهویه غیرتهاجمی یا تهاجمی بدهید.

6. اختلال عملکرد قلبی عروقی: حفظ حجم خون در گردش موثر. در بیماران با کاهش فشار خون، اختلال عملکرد قلب می تواند فشار خون و داروهای قلبی برای حفظ فشار خون مناسب و بهبود انقباض میوکارد دریافت کند.

7. آسیب حاد کلیه: مصرف دیورتیک ها را کاهش دهید یا متوقف کنید، از مصرف داروهای نفروتوکسیک خودداری کنید و حجم خون موثر را حفظ کنید. ترلیپرسین یا نورآدرنالین را می توان با آلبومین ترکیب کرد. بیماران مبتلا به الیگوری یا آنوری شدید، اضافه بار مایعات، افزایش تدریجی کراتینین سرم و اختلالات شدید تعادل الکترولیت و اسید-باز ممکن است تحت درمان جایگزین کلیه قرار گیرند. 8. کنترل عفونت ثانویه: در صورت مشکوک شدن به عفونت ثانویه، درمان ضد میکروبی باید پس از نگهداری نمونه های پاتوژن مربوطه، با توجه به کشت و نتایج حساسیت دارویی تنظیم شود و درمان باید در اسرع وقت پس از کنترل عفونت متوقف شود.

8. درمان حمایتی برون بدنی کبد: عمدتاً برای ناهنجاری های شدید انعقادی و انسفالوپاتی کبدی که با درمان معمولی قابل کاهش نیست یا به عنوان یک درمان انتقالی قبل از پیوند کبد استفاده می شود. تبادل پلاسما، پرفیوژن خون و جذب پلاسما را می توان به صورت مناسب انتخاب کرد.

10. پیوند کبد: برای بیماران مبتلا به نارسایی شدید کبد که به درمان پزشکی پاسخ می دهند، باید یک تیم چند رشته ای در اسرع وقت سازماندهی شود تا تصمیم بگیرد که آیا پیوند کبد انجام شود یا خیر3 .