از زمان کشف اندوتوکسین در صد سال، مردم همیشه بر این باور بوده اند که اندوتوکسین، به عنوان یک جزء ساختاری دیواره سلولی باکتری، تنها زمانی می تواند آزاد شود که سلول مرده یا به طور مصنوعی لیز شود. با این حال، در سال‌های اخیر، مشخص شده است که باکتری‌های گرم منفی نیز در مرحله رشد لگاریتمی باکتری‌ها یا زمانی که باکتری‌ها کمبود تغذیه دارند، اندوتوکسین‌ها را آزاد می‌کنند.

فناوری میکروسکوپ الکترونی نشان داد که در طول دوره رشد لگاریتمی باکتری‌ها، غشای خارجی باکتری‌های گرم منفی بیش از حد سنتز می‌شود و غشای خارجی اضافی «افبل‌های ساختاری» زیادی را روی سطح سلول تشکیل می‌دهد و اندوتوکسین آزاد می‌شود. به رسانه های اطراف به شکل "هرپتیک". دو نوع "هرپتیک" در غشای بیرونی سلول وجود داشت و "هرپتیک بزرگ" در فرآیند تقسیم سلولی و تولید سپتوم تشکیل می‌شد. "تاول های کوچک" در سطح بیرونی بدن باکتری وجود دارد که به طور مداوم در طول فرآیند رشد باکتری تولید می شود و در هر زمان در محیط خارجی منتشر می شود. اگرچه اندوتوکسین آزاد تنها بخشی از کل اندوتوکسین باکتریایی را تشکیل می دهد، شایان ذکر است که اندوتوکسین به طور مداوم آزاد شده ممکن است نقش مهمی در پاسخ آن به میزبان داشته باشد.