این آزمایش نشان داد که بخشی از CD14 در سلول قرار دارد و به غشای سلولی منتقل نشده است. تعداد CD14 در سلول ها با استفاده از فناوری الایزا خاص تعیین شد. مشخص شد که حدود 7000 مولکول CD14 در هر نوتروفیل وجود دارد، در حالی که این تعداد در مونوسیت های انسانی حدود 40-45000 است. Antal و همکاران تخمین زدند که تعداد مولکول‌های CD14 در هر مونوسیت 2.79×106 است. در نوتروفیل‌ها، CD14 در وزیکول‌های ترشحی و گرانول‌های آزوروفیل قرار دارد، اما در برخی گرانول‌های خاص وجود ندارد. در مونوسیت ها، CD14 نسبتاً در سلول پراکنده شده است، و دانه های ضعیفی را نشان می دهد، که بیشتر آنها در ناحیه دور هسته ای، معادل کمپلکس گلژی، توزیع شده اند، که نشان می دهد CD14 سنتز و در مجموعه گلژی ذخیره می شود.

مطالعات دیگر همچنین نشان داده است که CD14 بیشتری در لکوسیت‌های انسانی با اتصال غیر کووالانسی، توده‌های بزرگی را تشکیل می‌دهند که در حوزه ریزساختار غشای پلاسمایی 50 تا 100 نانومتر قرار دارند و ساختارهای کاوولایی نامیده می‌شوند. این اندامک‌های میکروسلولی با غشای پلاسمایی سلول ترکیب می‌شوند و وزیکول‌ها حاوی بسیاری از پروتئین‌های متصل به GPI هستند که ممکن است نقش مهمی در درونی‌سازی و لایه‌برداری این مولکول‌ها داشته باشند.