وسیله مطابق اختراع برای جداسازی ذرات از یک ترکیب شامل یک پوشش محافظ دراز (1) است که شامل یک فرورفتگی (2) است که از انتهای بالایی به سمت انتهای پایینی آن امتداد می یابد، فرورفتگی شامل یک میله مغناطیسی متحرک (4) است. نسبت طول به ضخامت میله مغناطیسی متحرک حداقل حدود 2:1 و ترجیحاً حداقل حدود 3:1 است.

میله متحرک 4 با یک بازوی فرومغناطیسی 6 در انتهای پایین و یک آهنربای میله ای عمودی 5 به عنوان امتداد بازوی فرومغناطیسی 6 ارائه شده است. دستگیره 7 نیز در انتهای بالایی میله مغناطیسی متحرک 4 ارائه شده است. کار آسان را تسهیل می کند، انتهای پایینی پوشش محافظ 1 اینچ مخروطی است به طوری که وقتی میله متحرک به سمت بالا حرکت می کند، ذرات می توانند مستقیماً روی نوک 8 جمع شوند. انتهای بالایی پوشش محافظ 1 با یک بخش گیره 3 با دو فلنج ارائه شده است که به عنوان مثال، کنترل آسان دستگاه را در دستگاه های جداسازی یا آنالیز خودکار امکان پذیر می کند.

به طور کلی، میله متحرک ترجیحاً از ماده ای ساخته می شود که دارای خواص رسانایی عالی مانند فولاد ضد زنگ، تیتانیوم یا نیتینول است. میله مغناطیسی را می توان برای طیف گسترده ای از کاربردها از جمله انتقال، لیز و شستشوی نمونه ها استفاده کرد.

برای به دست آوردن عملکرد بهینه، میله متحرک به گونه ای ایده آل قرار می گیرد که ذرات در نقطه ای از هم جدا شوند که شدت میدان مغناطیسی بالاترین باشد. برای دستیابی به این امر ترجیحاً بازوی فرومغناطیسی میله مغناطیسی را داخل میله مغناطیسی قرار داده و یک اتصال مناسب بین بازوی فرومغناطیسی و میله مغناطیسی ایجاد می شود. این ترجیحاً با تشکیل محل اتصال به‌گونه‌ای حاصل می‌شود که بازو و آهنربا برای مدت کوتاهی در داخل یکدیگر قرار گیرند. این یک روش راحت و مقرون به صرفه برای تشکیل گرادیان مغناطیسی است که برای جداسازی ذرات ضروری است.

انواع زیادی وجود دارد میله های مغناطیسی متحرک موجود در بازار رایج ترین آنها آهنرباهای میله ای نئودیمیم، آهن بور و آلنیکو هستند. اینها با قدرت مغناطیسی فوق العاده بالایی که دارند مشخص می شوند و به راحتی می توان آنها را در سوراخ های حفر شده فرو کرد.

آنها معمولاً در کاربردهای مختلفی مانند تشخیص پزشکی، تحقیقات شیمیایی و آزمایشگاهی استفاده می شوند. کاربردهای معمولی شامل انتقال، لیز، و شستشوی سلول ها، لیپیدها، پروتئین ها یا مولکول های دیگر است.

در صنعت داروسازی از انواع میله ها برای کاربردهای مختلف استفاده می شود. برخی برای کاربردهایی طراحی شده‌اند که غلظت یک ماده مورد نظر است و می‌توان آن را با سانتریفیوژ کردن حل کرد، برای مثال، در حالی که برخی دیگر برای استفاده در مایعات طراحی شده‌اند و نیازی به نگهداری یا آماده‌سازی خاصی ندارند.

برخی از میله های متحرک با قالب گیری تزریقی تولید می شوند، فرآیندی که شامل قرار دادن مواد در قالب گرم شده است. سپس قطعات به دست آمده خشک می شوند و به هر شکلی که لازم باشد می توان آنها را شکل داد. شکل می تواند دایره ای یا منحنی باشد، پیکربندی که مکانیسم های حرکتی را ساده تر می کند.